نشریه معتبر «آنالز آو آنکالوژی» در یک مقاله بسیار مهم و بی‌سابقه گزارش داده است که نتایج آن آزمایش خون روی ۱۲۰۰ نفر  حاکی از بیش از ۹۹ درصد دقت عمل بوده است.

این نخستین باری است که چنین آزمایشی این تعداد موارد سرطان، از جمله سرطان ریه، روده، تخمدان، و لوزالمعده را تشخیص داده و با ۹۳ درصد دقت نشان می‌دهد سلول‌های سرطانی از کدام نسج منشاء گرفته‌اند. 

دانشمندان امیدوارند که این آزمایش به تشخیص سریعتر وجود غده‌های سرطانی، به ویژه سرطانهایی که ردیابی آنها دشوارتر است و آزمایشی برای آن‌ها وجود ندارد، کمک کند. با این حال، در حال حاضر میزان موفقیت آن در مجموع در مورد سرطان‌های پیشرفته‌تر بیشتر است. 

پرفسور جف آکسنارد از انستیتوی سرطان دانا فاربر، وابسته به دانشکده طب هاروارد، می‌گوید: «به نظر می‌رسد که این آزمایش خون  به عنوان تست مجموعه‌ای از سرطان‌ها، مشخصات لازم را برای استفاده روی عموم دارد.»

«همه می‌پرسند در چه زمانی چنین آزمایشی در اختیار عموم گذاشته خواهد شد. بر مبنای ارزیابی‌های کلینیکی روی هزاران بیمار، این تست خون در واقع به گونه‌ای محدود در آزمایش‌های کلینیکی مورد استفاده قرار گرفته است. اما پیش از آن که آن را در فهرست درمان‌ها و آزمایش‌های معمول بگذاریم، باید نتیجه مطالعات جاری را مد نظر قرار دهیم تا عملکرد کامل آن را درک کنیم.»

«بی تردید این روند به سرعت در حال پیشرفت است که ما را امیدوار می‌کند که ردیابی سرطان از راه آزمایش خون، به یک واقعیت مبدل شود.»

این آزمایش که هزینه آن از طرف موسسه «گرِیل» (موسسه بهداشتی آمریکایی که هدف آن یافتن طرق تشخیص زودرس سرطان است) تامین می‌شود، به دنبال «دی ان ای» بدون سلولی است که از غده‌های سرطانی به داخل خون نشت می‌کند. 

از آنجایی که این نشت می‌تواند توسط سلول‌های دیگری نیز صورت بگیرد، آزمایش خون جدید تغییرات شیمیایی دی ان ای بدون سلول را که به «متیلاسیون» موسوم است، ردیابی می‌کند. این روندی است که ساختار ژن‌ها را کنترل می‌کند، اما رفتار غیرعادی این روند می‌تواند به رشد سلول‌های سرطانی کمک کند.

این آزمایش با کمک هوش مصنوعی ابداع شده است که در جریان آن، پژوهشگران اطلاعات مربوط به متیلاسیون خون هزاران بیمار سرطانی را به یک ماشین فراگیری الگوریتم داده‌اند. 

سپس پژوهشگران انستیتوی دانا فاربر هاروارد، انستیتوی فرانسیس کریک و دانشگاه یونیورسیتی کالج لندن، از آن الگوریتم خواستند تشخیص دهد کدام الگوی متیلاسیون به کدام نوع سرطان مرتبط است.

نتیجه آن، روی نمونه خون ۱۲۶۴  بیمار که ۶۵۴ نفرشان مبتلا به سرطان بودند، آزمایش شد.

هرچند ۹۹.۳ درصد نتایج آزمایش، وجود سرطان در بیمار را تشخیص داد، اما بسیار محتمل است که به این اندازه در ردیابی سرطان در فرد موفق نباشد. 

در مجموع، این آزمایش ۵۰ نوع سرطان را در ۱۸ درصد از مراحل نخست بیماری ردیابی کرد. این آزمایش در تشخیص مراحل دوم، سوم و چهارم سرطان، به ترتیب ۴۳ ، ۸۱، و ۹۳  درصد موفقیت داشته است.  

اما موفقیت تشخیص همچنین به نوع سرطان نیز بستگی دارد. این آزمایش، ردیابی سرطان‌هایی را که معمولا تشخیص آن دشوار است، نیز سهل‌تر می‌کند. برای مثال، در ۶۳ درصد مورد تشخیص مرحله اول و ۱۰۰ درصد مرحله چهارم سرطان لوزالمعده  با موفقیت عمل کرده است.

دکتر دیوید کرازبی، از موسسه تحقیقات سرطان در بریتانیا می‌گوید: «تشخیص سرطان در مراحل اولیه که تهاجم کمتری دارد و بیشتر قابل درمان است، قابلیت بالقوه چشمگیری برای نجات جان‌هاست. ما سخت به فناوری‌های نوینی که این روند بالقوه را به واقعیت مبدل کند، نیازمندیم.»

«هرچند این آزمایش هنوز مراحل اولیه را طی می‌کند، اما نتایج مقدماتی آن امیدوارکننده است. اگر این آزمایش به گونه‌ای اصلاح شود که بتواند سرطان را در مراحل اولیه ردیابی کند، می‌تواند ابزاری برای تشخیص زودرس بیماری شود.» 

«اما پژوهش‌های بیشتری لازم است که ثابت کند این آزمایش قابلیت تشخیص سرطان در مراحل نخستین را دارد و ما همچنان باید ببینیم (آزمایش) در شرایط واقعی تشخیص سرطان چطور عمل می‌کند.»

پرفسور فابریس آندره، سردبیر نشریه «آنالز آو آنکولوژی» می‌گوید: «این پژوهشی مهم و بی‌سابقه و نخستین گام به سوی روش‌های تشخیص زودرس (بیماری سرطان) است. تشخیص زودرس بیش از ۵۰ درصد سرطان‌ها، می‌تواند سالیانه جان میلیون‌ها نفر را در سراسر جهان نجات دهد و از میزان مرگ و میر ناشی از درمان‌های شدید بکاهد.»

«هرچند آمار مربوط به آن اندک است، اما عملکرد این فناوری جدید به ویژه در مورد سرطان لوزالمعده که نرخ مرگ و میر ناشی از آن به خاطر عدم تشخیص تا مرحله پیشرفته‌اش بسیار بالاست، قابل توجه بوده است.»